Hayat Düsturlarımız - 21 Nisan 2011

            -Günahkar olduğu halde, boynunu büküp tevbe edenleri Allahü teâlâ sever.
Hiç günah işlemeyip de, kibirlenerek “benim gibi var mı” diyenleri
sevmez.

            -Muhabbet hataları yok eder. Bilal-i Habeşî hazretleri “şın”ları “sin”
okurmuş. Bunun için Cebrâil aleyhisselâm gelip “Allahü teâlâ, Bilalin
sinlerini şın kabûl etdi” buyurmuş.

            -Allahü teala bir kulunu severse, bu kulu için pek çok kulunu feda eder.
O sabrederse ona ecir verir ama onu üzenler de iflah olmaz.

            -İnsanın imanının tezahürü, din kardeşleriyle beraber olmak, onları
sevmektir.

            -Din kardeşinin sevgisi sınırsız olduğu, sonsuz olduğu için doyulmaz.
Ama onun dışında neyi severseniz sevin, sınırı vardır. Din kardeşliğinin
sınırı yoktur, onun için sevgi buna denir. Sınır yoksa, sevgi denir.
Sınır varsa, o karakolda biter.
————————————————————————————————

            -Allahü teala buyuruyor ki; Bana en yakın olanınız, benden en çok
korkanınız, bana en çok ihlasla bağlı olanınızdır.

            -İnsan Allahü tealaya ibadet ederse, Cenab-ı Hak, onun dünyada işlerini
kolaylaştırır. Kabirde acır, ahirette afveder, mahşerde afveder. Biz
yeter ki, ihlâsla Allahü tealaya ibadet edelim. İhlâsla ibadet ettikten
sonra, her ne gelirse yahşidir.

            -İhlas ile yapılan dua kabul olur.

            -Dualar red olmaz, yeter ki, ihlâsla olsun.

            -Hiçbir müslüman üzüntüye düşmesin, ye’se kapılmasın. Allahü teala
sure-i Kefhin son ayetinde müjde veriyor, söz veriyor. Buyuruyor ki; Kim
ihlasla ibadet yaparsa, gideceği yer cennettir. Allahü teala söz
veriyor. Ama ihlas şartıyla. İhlassız amel, felakettir.

Huzur Pınarı