İlim, amel ve ihlâs

İlm, amel ve ihlâs 
    
            Muhammed Ma’sûm Fârûkî “kuddise sirruh” hazretleri buyurdular ki;

            Velîden her an yayılan feyz, nûr, herkese isti’dâdı kadar gelir.
İsti’dâd, Ehl-i sünnet i’tikâdında olmak, bid’atlardan sakınmak ve
ahkâm-ı islâmiyyeye uymakdır. İsti’dâdı çok olana çok feyz gelir. Gelen
feyzlerden, ihlâsı ve muhabbeti kadar feyz alır…

            İslâm dîninin temeli üçdür: İlm, amel ve ihlâs. İlm, îmân, fıkh ve ahlâk
bilgileridir. Fıkh bilgilerine  (ahkâm-ı islâmiyye), ahlâk bilgilerine
(Tesavvuf) denir ki, Ehl-i sünnet âlimlerinin kitâblarında yazılı olan
bilgilerdir. Amel, bu bilgilere uygun olan işlerdir. İhlâs, ilmin ve
amelin Allah rızâsı için, ya’nî, Allahü teâlânın sevgisini kazanmak için
elde edilmesidir. Bu üç temel şeye mâlik olan müslimâna (İslâm âlimi) ve
(Hakîkî müslimân) denir. Bu üç temel şeyden biri noksan olup da, Ehl-i
sünnet âlimlerinin kitâblarına uymıyan yazılar ve konuşmalar
yayınlıyarak, kendisini, islâm âlimi tanıtan kimse (Kötü din adamı) ve
(Zındık)dır. Meselâ, din bilgisi çokdur ve her ibâdeti yapar, fekat,
ihlâs yok ise, ya’nî bunları, mal, mevkı’, şöhret kazanmak gibi dünyâlık
elde etmek için yapan kimse, hakîkî müslimân değildir, zındıkdır.